Σκέψεις Πάνω στὴν Ἰδεολογία

Ἀλήθεια, μοῦ εἶναι δύσκολο νὰ γράψω ὅλα αὐτὰ ποὺ σκέφτομαι. Καὶ αὐτὸ γιατί ἐνδεχομένως, ἕνας πραγματικὸς ἀναζητητὴς ζητᾶ νὰ μαθαίνει συνεχῶς.. ‘’Αἰωνίως θητεύω στὸ Κάλλος’’ ἔλεγε ὁ Εὐριπίδης.στὶς Βάκχες. Αὐτὸ ζητῶ καὶ ἐγὼ ἀπ’ ὅσους ἱκανούς. Πραγματικὰ ἐκπλήσσομαι ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ τῶν blogs καὶ τῶν sites ποὺ βρίσκονται…. Εἴμαστε ὑπεράριθμοι. Ἄλλοι χωρὶς λόγο, ἄλλοι μὲ λόγο, ἐμεῖς..κάπου ἐκεῖ. Πρόκειται γιὰ ἕναν μονόλογο ποὺ δημοσιεύω, γιὰ μία ἐπαφὴ μὲ τὶς σκέψεις μου, ποὺ ἴσως-ἐὰν-ὅποιον προβληματίσουν. Δὲν θέλω νὰ χάνετε χρόνο μὲ τὸ νὰ διαβάζετε-ἀναγιγνώσκετε προσωπικές μου, ἐνδόμυχες σκέψεις. Ἀλλὰ γιὰ μένα, ὅσο συνεχίζουμε τὸ Σκέψις καὶ Ἐνέργεια, θέλω νὰ εἶμαι εἰλικρινής, σὲ ὅ,τι πράττω. Καὶ αὐτὴ ἡ εἰλικρίνεια σπανίζει ἔντονα στὶς μέρες μας. Διαψεῦστε μὲ ἂν εἶναι. Κάνω ἔκκληση στὸ Πανελλήνιον Κοινόν, ὅπως τότε ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος, φυσικὰ μὲ ἐντελῶς λιγότερα ἀποθέματα γνώσεως, ἀλλὰ ἔνθερμος μὲ τὴν φλόγα τῆς Ἀναζητήσεως-Ἔρευνας. Νὰ ἀπαντήσω σὲ ὅσους ἔχουν λίγο παρερμηνεύσει τὸν σκοπό μας. Δὲν ἐπιδιώκουμε σὲ καμμία περίπτωση νὰ γίνουμε ΑΛΛΟ ἕνα πατριωτικὸ-μονοθεματικὸ blog. Νὰ πέσουμε θύματα τοῦ μιμητισμοῦ. Νὰ λέμε γιὰ τὰ ἴδια θέματα συνέχεια, νὰ ἀναπαράγουμε κοινότυπα θέματα, ποὺ ἔχουν ἀναλυθεῖ πολὺ πολὺ καλλίτερα ἀπὸ ἄλλους, καὶ ἰδίως βιβλία.Ἂν εἶναι νὰ βγεῖ ἄλλο ἕνα τέτοιο blog, ἂς τὸ ἀφήσουμε καλλίτερα.Ἐμεῖς θέλουμε καὶ στὴν συνέχεια νὰ μιλᾶμε καὶ γιὰ διάφορα δρώμενα, μουσικές, γενικοὺς προβληματισμούς, ὄχι μονοθεματικά. Ἡ Ἀλήθεια εἶναι πολύπλευρη, πολύσημη, δὲν ἔχει ἀγκυλώσεις. Λέω, πατρίς μας τὸ πνεῦμα τὸ Ἑλληνικόν, ὁ ἄξων γύρω ἀπὸ τὸν ὁποῖον κινούμαστε, ἀλλὰ κινούμαστε, δὲν μένουμε στάσιμοι, βλέπουμε πιὰ καὶ ἄλλες θεάσεις, τὸν Κόσμο, κατὰ Πυθαγόρα, τὴν Παγκόσμια ἐπικαιρότητα, τὴν Ἀνθρωπότητα ὅπως ἔιπε ἕνας φιλοσοφῶν, τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἀνθρώπου καὶ τὶς ἐκφάνσεις της. Τουλάχιστον ἔχουμε τὴν εἰλικρίνεια καὶ κάνουμε αὐτοκριτική.Ἀνέφερα τὰ βιβλία. Τὰ βιβλία τὰ ὀνομάζω ‘ἀποθῆκες εὐτυχίας’, ὁδηγοῦν στὴν γνώση, στὴν θέαση γιὰ τὸν κόσμο καὶ τὴν πραγματικότητα. Προτιμῶ χίλιες φορὲς νὰ σπείρω τὴν περιέργεια νὰ διαβάσετε βιβλία, παρὰ νὰ πῶ καὶ ἐγὼ ὡς ΑΛΛΟ ἕνα παπαγαλάκι τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια. Λυπᾶμαι, ἀλλὰ ἀρκετὰ blogs ποὺ ἐπισκέπτομαι, στεροῦνται καινοτομίας. Ἐμεῖς θέλουμε συζήτηση Ἰδεῶν.Δὲν ἐκφράζονται τόσο οἱ ἀτομικὲς Ἰδέες γιὰ τὸν κόσμο καὶ τὸ γίγνεσθαι παρὰ δίδονται τυποποιημένες πληροφορίες ποὺ καλλίτερα νὰ τὶς πάρεις αὐτὲς τὶς πληροφορίες ἀπὸ τὴν ἀρχικὴ πηγή. Πραγματικὰ εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ κάνεις κάτι πρωτοποριακό,κάτι καινοτόμο. Εἶναι δύσκολο γιατί, πρῶτα ἀπ’ ὅλα ἂν τὸ ἀντιληφθεῖς νὰ τὸ κάνεις, μπορεῖ κάποιος ἄλλος νὰ τὸ ἔχει κάνει ἤδη. Δεύτερον, μπορεῖ νὰ τὸ ξεκινήσεις καὶ μπορεῖ νὰ δεῖς στὴν πορεία ὅτι δὲν σοὺ βγαίνει. Ἐμεῖς κάνουμε πάρα ταῦτα τὴν προσπάθειά μας. Ἴσως εἶναι Ἀρχὴ ἀκόμα, δὲν ἔχουμε τὰ ἐπιθυμητὰ ἀποτελέσματα. Ποιά; Νὰ διευρυνθεῖ τὸ ἀναγνωστικὸ κοινὸ ποὺ ἔχουμε, ὥστε νὰ βρεθοῦν κι ἄλλες ἀπόψεις. Καὶ θὰ μποροῦσαν νὰ εἶναι αὐτά: Ἴσως ὁ γνήσιος διάλογος γιὰ τὴν Γνώση, ποιὸ εἶναι τὸ ὅραμά μας. Νὰ εὐαισθητοποιηθοῦν τὰ παιδιὰ ἀπὸ ἄλλα blogs, τὰ παιδιὰ τοῦ facebook, αὐτὸ εἶναι οὐσία. Ἐμεῖς ἔχουμε τὴν σκυτάλη τώρα, ἰδίως ἡ νέα γενιά. Ἐμεῖς κρατοῦμε τὴν σκυτάλη, αὐτὴν τὴν ράβδο, καὶ ὁ σκοπὸς εἶναι νὰ τὴν δώσουμε μετὰ στὸν ἑπόμενο, γιὰ ἕνα συγκεκριμένο διάστημα τὴν κρατᾶμε, μὴν ξεχνᾶμε εἴμαστε θνητοί….δὲν ζοῦμε αἰώνια. Οἱ κινήσεις μᾶς καθορίζουν τὸ πόσο θὰ διαρκέσουμε. Αὐτὴ ἡ ἀφύπνιση δὲν εἶναι φούσκα γιὰ ἐμένα. Εἴμαστε ἐδῶ μὲ προτάσεις. Ἡ Ἀναζήτηση τοῦ σύγχρονου Νεοέλληνα στὴν σύγχρονη αὐτὴ ἐποχή. Γι’ αὐτὸ τὸ ἄρχισα Σωκρατικά, ποιοὶ εἴμαστε, τί ζητᾶμε; Ἔρευνα ὁρισμῶν καὶ ἐννοιῶν. Νὰ γίνει κατανοητὴ ἡ φιλοσοφία, νὰ βγαίνουν νέα στοιχεῖα.Καὶ ἰδιαίτερά του Νέου Ἕλληνα. Ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἀποκομμένος ἀπὸ τὶς ἐξελίξεις, ζεῖ, ἐδῶ , στὸ ἐξωτερικό, σπουδάζει, βγαίνει ἔξω, ἐνημερώνεται, προβληματίζεται. Ζεῖ σὲ μία νέα Ἑλλάδα ποὺ φέρει μαζί της ἕνα Ἀρχαῖο κλέος. Ἡ ἀμηχανία τοῦ νεοέλληνα μὲ τὸν ἀρχαῖο.Τὸ σύμπλεγμα ποὺ νιώθουμε γιὰ αὐτὴν τὴν δισχιλιετία ποὺ πέρασε καὶ νοιώθουμε ἄβολα ἢ ντροπὴ σὲ σύγκριση μὲ τοὺς προγόνους μας. Ἡ νοoτροπία, οἱ πόλεμοι, οἱ σκλαβιές. Ἀναγκάσαμε ἕναν Φαλμεράϋερ νὰ πεῖ ὅτι οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες δὲν ἔχουν καμμία σχέση μὲ τοὺς Ἀρχαίους. Ψέμα! Ἐπιτρέψαμε σὲ αὐτὸν νὰ τὸ πεῖ, ἐπιτρέπουμε σὲ ἄλλους νὰ τὸ λένε. Μὲ συγχωρεῖτε ἐὰν σᾶς κούρασα, μοιράστηκα τὴν Ἀγωνία μου μὲ ἐσᾶς (Ὅταν κάνεις τὸν Ἀγώνα, τὸν καθημερινό, γιὰ τὶς ἰδέες σου, ἡ ἔννοια ποὺ ἔχεις γιὰ τὸν ἀγώνα αὐτὸν εἶναι ἡ ἀγωνία).