Ἕνας συμπακτος δίσκος (cd) μὲ διαχρονικὴ σημασία. Κυκλοφόρησε τὸ 2001. Οἱ terror x crew, νῦν Ἀρτέμης/Εὐθύμης εἶναι ἀπὸ τοὺς πρωτοστάτες τοῦ Ἑλληνικοῦ Hip Hop (κατὰ μία ἔννοια, ἐξελιγμένη μορφὴ τῆς ραψωδίας). Σὲ αὐτὸν τὸν δίσκο ξεπέρασαν τοὺς ἑαυτούς τους, μίλησαν γιὰ τὰ φλέγοντα ζητήματα, παγκοσμιοποίησι (ξόδι), φιλοσοφία (πυθαγόρειον), πρὸς τὰ ποῦ ὁδέυει ἡ ἀνθρωπότητα (φωτεινὸς ὁρίζοντας, ἐπιστημονικὴ πραγματικότητα), ὅραμα (εἰς τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου), ἀναζήτησι νοήματος τοῦ σύγχρονου Ἕλληνα (ξύπνιος μέσα στὰ ὄνειρα κάποιων ἄλλων) ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλά.. .Πάντα ἐπίκαιρος, εἰδικὰ στὴν ἐποχή μας ποὺ ὁδεύουν οἱ περιστάσεις πρὸς τὴν κρίση –ἀπόφασι, ἀξιῶν καὶ ἰδεῶν…Εὖγε στὰ παιδιά.
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009
Μουσικὲς Προτάσεις – terror x crew _ ἔσσεται ἧμαρ
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
ΙΧΩΡ
Εἶναι τό ὑδατῶδες μέρος τῶν ζωικῶν χυμῶν, τοῦ αἵματος, τῆς χολῆς, τοῦ γάλακτος, ὡς τό ὀρός.
Ἐπί ἴσης χρησιμοποιεῖται γιά νά δηλώσει ἐπί ἐφθαρμένων καί ρυπαρῶν χυμῶν πύον, «ἔμπυον ὕλη». Αὐτή ἡ ὑγρά πυώδης ὕλη, δύσοσμος καί ὑποπράσινη, παραγόμενη ἐκ τῶν ἐπί τῆς ἐπιφανείας τοῦ δέρματος παραμελημένων τραυμάτων καί ἑλκῶν τή ἐπενεργεία σηψιγόνων βακτηριδίων.
Ὁ Πλάτων σέ μετάφρασι γράφει : «ὁ ἰχώρ, τό ὑγρόν, ὁ ὀρός τοῦ αἵματος εἶναι ἁπαλός, τῆς μαύρης καί τῆς ὀξείας χολῆς εἶναι δριμύς, ὅταν ἀναμειγνύεται ἕνεκα θερμότητος μέ ἁλμυρά συστατικά, τότε τό ὀνομάζουμε ὀξύ φλέγμα». (Πλάτων – Τίμαιος 39.3)
Ὁ Ἀριστοτέλης : «ἰχώρ ἐστι καί τό ὑδατῶδες τοῦ αἵματος, διά τό μήπω πεπέφθαι ἤ διεφθάρθαι».(Αριστ. Ζ.Μ, β4)
Τό σεσηπός αἷμα. Ἐτυμολογεῖται ἀπό τοῦ ἴσχω, τό λεπτύνω, ἰσχώρ καί ἰχώρ, τό λεπτύνον τό σῶμα ἐν τῷ καταστάζειν.
Πηγές : Ἐτυμολογικόν Μέγα, Λεξικόν liddell&scott, Λεξικόν Ἡλίου, ὁ Ἐν τή λέξει Λόγος.
Στήν Μυθολογία μας, ἰχώρ ἔρεε στούς ἀθάνατους θεούς, σέ σύγκρισι μέ τούς θνητούς. Προφανῶς κάποια μορφή συνδέσεως θά βρίσκεται μέ τήν ἰδιότητα τῆς σήψεως. Ὁ Ἰχώρ ἔχει σχέσι μέ τήν θερμότητα καί μᾶλλον τό νόημα τοῦ ἔχει νά κάνει καί μέ αὐτό.Ἐπὶ ἴσης Ἰχὼρ ἐλέγετο ὅτι ἔρρεε καὶ στὸν γίγαντα Τάλω, ἄλλως, Ἀρχαῖο ρομπὸτ ποὺ περιφρουροῦσε τὴν Κρήτη. Ἐνδεχομένως ἀπὸ αὐτὴν τὴν σκοπιὰ νὰ ἦτο καὶ κάποιου εἴδους καύσιμο (;).
Τό χρησιμοποιοῦμε νοηματικά γιά νά ἐκφράσουμε τό Θεϊκό, καί νά δείξουμε ὑπεροχή, ‘’ρέει ἰχώρ μέσα του’’. Συμβολικά ,τό ἀνώτερο.
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009
-Κείμενο πού εἶχα γράψει στίς 28 ἰουλίου 2007 -
Ἀληθῶς νεαρέ Ἕλληνα καί Ἑλληνίδα, δέν θά πρέπει νά ἀναζητήσετε , νά ἐρευνήσετε καί νά προβληματιστεῖτε περί τῆς ταυτότητος καί περί τῆς συνέχειας αὐτοῦ ποῦ ὀνομάζουμε Ἑλλάς ; Θέλεις νά συνεχίζεις νά χάνεις τόν ἑαυτό σου νεαρέ Ἕλληνα καί Ἑλληνίδα; μήν γνωρίζοντας τήν ἱστορία σου, τό ποιός εἶσαι,Σέ τέτοιους δεινούς καιρούς ποῦ ζοῦμε , παγκοσμιοποίησι, ἀλόγιστη καταναλωτική κοινωνία,
σύγχυση ἰδεῶν, ἔλλειψι ὁραμάτων, ξεπεσμός ἠθῶν, ἡ ζωή μας σέ ταχύτατους ρυθμούς, ἄγχος, χάνοντας τόν ἑαυτό μας καί μέσα σέ ὅλα αὐτά, δέν ἔχουμε χρόνο γιά μας, τά προσωπικά μας,χάνεται ἡ ἐπικοινωνία καί σέ σχέσεις…. ὑπάρχουν οἱ ‘’τάσεις’’, ἡ ‘’μόδα’’ νά κατευθύνουν τήν νέα γενιά, μάταιος χρόνος ποῦ ἀναλώνεται ἄσκοπα σέ ψευτο-θρῆσκο-ἰδεολογικά ρεύματα, ποῦ βρίσκεστε; Πῶς σκέφτεστε γιά ὅλα αὐτά ; ποιά εἶναι ἡ ἄποψή σας ; Πλέον ποῦ ἡ Ἑλληνικότητα ἔχει γίνει παγκόσμια καί οἰκουμενική ἀξία, μέ τήν ἀπαραίτητη ἐπιστροφή της στούς καιρούς μας, εἶναι τόσα τά ὁποῖα πρέπει νά λογιστεῖτε : Πῶς θά πράξετε ὡς σύγχρονοι γνήσιοι ἀπόγονοι αὐτοῦ του ἀνεπανάληπτου φαινομένου ; πῶς θά φερθεῖτε σέ ἀνθρώπους ἀνά τόν πλανήτη ποῦ εἶναι σύμμαχοι τῆς ἰδέας αὐτῆς, καί πνευματικά θεωροῦνται Ἕλληνες ; πῶς θά ἀπαντᾶτε σέ ἑκάστοτε ἐχθρούς ; καί τό κυριότερον : τί πινελιά θά δώσετε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι σέ αὐτήν τήν ἰδέα-μεταφορικόν μέσον τό ὁποῖο ἔχει καταστεῖ ἀθάνατον καί ὀνομάζεται Ἑλλάς ; Ἔχουν θυσιαστεῖ ἀνά τούς αἰῶνες Ἄνθρωποι σέ αὐτό τό ἰδεῶδες μέ τίς πολλές ἐκφάνσεις του. Ἡ Ἑλλάδα μᾶς χρεώνει.
«Χρωστᾶμε σ' ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θά' ρθοῦνε, θά περάσουν.
Κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί»
Κωστής Παλαμᾶς
Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἔχουμε χρέος ὡς πρός τήν Ἑλλάδα. Πῶς θά πράξετε ὡς Ἕλληνες ; Αὐτούς τούς προβληματισμούς τούς θέτω πρῶτα στόν ἑαυτόν μου. Δέν μέ βγάζω ἔξω ἀπ’ ὅλα αὐτά ποῦ γράφω. Ἕνα ἀπό τά πιό δύσκολο-κυβέρνητα ζητήματα εἶναι ὅτι βρίσκονται ἀρκετοί οἱ ὁποῖοι ὡς πρός τήν ἰδέα Ἑλλάς δίνουν τόσες πολλές διαστάσεις ποῦ σέ μερικές περιπτώσεις ἀλληλο-μάχονται. Ἡ διχόνοια, ἕνα Ἑλληνικό πρόβλημα….
Νοιώθω ὅτι ὁ καθένας μᾶς ἐννοεῖ καί κατανοεῖ διαφορετικά τήν ἰδέα Ἑλλάς .Δέν εἶναι ἀρνητικό αὐτό. Ἀναρωτιέμαι καί σᾶς ζητῶ νά ἀναρωτηθεῖτε καί ἐσεῖς, ποῦ ὁμονοοῦμε, σέ ποιά σημεῖα καί τί μποροῦμε νά κάνουμε γι’ αὐτό. Πῶς μποροῦμε νά ἀφήσουμε γιά τούς ἑπόμενους αὐτήν τήν Διαχρονική Ἀλήθεια γιά νά συνεχίσουν κι αὐτοί. Πραγματικά τό αἰσθάνομαι, οἱ καιροί ποῦ ζοῦμε βρίσκονται μεταξύ φθορᾶς τοῦ Ἑλληνικοῦ, καί ἀφθαρσίας τοῦ Ἑλληνικοῦ. Εἴμαστε αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἔχουμε ὅλο αὐτό τό λαμπρό παρελθόν μας,καί πρέπει –εἴμαστε ὑποχρεωμένοι- νά ἀναδείξουμε τίς ἀξίες καί νά δώσουμε ὤθησι νά φύγουμε καί ἐμεῖς μαζί τους. Νά δώσουμε τήν δική μας χροιά στήν συνέχεια τοῦ Ἑλληνικοῦ, νά ἀποκτήσουμε ποιοτική σχέσι μέ τήν παράδοσι. Ἔχουμε δύο κύρια χρέη : A. Νά γνωρίσουμε τό Ἑλληνικόν, τήν ἱστορία , τήν φιλοσοφία του,
Β. Νά πράξουμε ὡς ἄξιοι συνεχιστές, νά προσφέρουμε στόν κόσμο μαζί μέ ἄλλους, τό ΕΝΟΝ (παλαιό) καί τό ΝΕΟΝ. Ὅπως εὔστοχα δίνει ὁ Ἑλληνικός Λόγος. Αὐτόν τόν Ἱερόν Γάμον εἶσαι νεαρέ Ἕλληνα καί Ἑλληνίδα νά τόν τελέσεις;
Τί μᾶς ὠφελεῖ ; Νά δοῦμε τίς διαφορές μας μεταξύ μας καί ἀπό ἐκεῖ καί πέρα ὁ καθένας νά πράττει ὅπως νομίζει καί νά ἀφήσει τήν παρακαταθήκη του μέ τίς θέσεις του, ἤ νά δοῦμε τίς ὁμοιότητες καί μέσα ἀπό’ κεῖ νά γίνει ἡ συγχώνευσι καί ἡ ποίησι τοῦ καθενός πρός τό Μέλλον, ποῦ πάντα θά ἔρχεται ; Νοιῶστε καί πράξτε ὅ, τί καλλίτερο εἶναι γιά τούς Ἑαυτούς σας, γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες, γιά τήν Ἀνθρωπότητα…. Σκέψου Νεαρέ Ἕλληνα καί Ἑλληνίδα. Σκέψου καί Ἐνέργησε.
Ἄς ἀρχίσει ὁ διάλογος……..